Franciszek Smuda niejednokrotnie swoimi powołaniami zadziwiał wielu kibiców piłki nożnej. Od niedawna karda na Euro zaczyna się krystalizować i większych zaskoczeń nie ma. Jak jest powołany młody zawodnik przemawia za nim ambicja, jak starszy to doświadczenie itp, itd. Jednakże piłkarski świat poruszony jest jedną z decyzji "Franza" , a dokładniej chodzi o wybór "obrońców świątyni". Do największej piłkarskiej imprezy w Polsce już tak na prawdę kilka, no może kilkanaście dni. Kadra powinna już być wybrana, a reszta zmian to drobne roszady bez żadnych zaskoczeń. I faktycznie Smuda na każdej konferencji prasowej tłumaczy, że "swój" skład już ma. Natomiast mi w tej kadrze brakuje jednej, bardzo ważnej postaci. Chodzi tutaj o Artura Boruca, czy jak to mówił Pan Prezydent Artura Borubara. Co więcej nie tylko mi brakuje jednego z najlepszych bramkarzy ostatnich lat. Zarówno piłkarze znajdujący się w kadrze, jak i kibice jednogłośnie uważają, że "Król Artur" powinien znaleźć się w składzie reprezentacji Polski. Odmiennego zdania jest ten, który niestety decyduje... Franciszek Smuda niczym małe dziecko w piaskownicy obraził się i nie widzi Boruca w bramce Polaków. "Franz" w tym temacie wypowiada się w dość lekceważący sposób. Nie powie wprost: "Stary, jesteś słaby i nie bronisz u mnie", tylko zaczyna kręcić, motać, aż w końcu nikt nie wie o co dokładniej chodzi. Ostatnio nawet padły bardzo mocne słowa: "Boruc może nawet paść na kolana, ale w "mojej" kadrze nie zagra". Jak dla mnie są to słowa, które nie przystoją osobie reprezentującej cały nasz naród. Ale cóż decyzji trenera się nie zmieni, ale... czy aby na pewno? Na Peszkę też się obraził, kibice i dziennikarze wywierali presję i proszę bardzo. Sławek jest w wąskim gronie kandydatów do gry na Euro. Podobna sytuacja jest z "naszym" bramkarzem. Kibice na wszelkich możliwych portalach społecznościowych wypisują, że chcą powrotu Boruca. Tak samo piłkarze, którzy uważają, że w bramce brakuje kogoś takiego, jak Artur (mimo iż mamy Wojtka Szczęsnego). Jak już wyżej pisałem Franek uważa, że jest to "jego" kadra i to on decyduje. Ale jak dla mnie jest to kadra całego narodu. Grają oni dla nas, dla kibiców i warto by było zastanowić się poważnie nad wyborem bramkarzy na Euro. Bo pomyślmy: Wojciech Szczęsny - jest bardzo dobrym bramkarzem to pewne, ale jest jeszcze młody i niedoświadczony, a co więcej nie wzbudza respektu wśród napastników. Łukasz Fabiański natomiast jest tylko zmiennikiem Wojtka w Arsenalu i powiedzmy sobie szczerze broni niewiele. No i trzeci bramkarz to Tytoń. Jest on po poważnej kontuzji i jego forma jest.... No właśnie tego to nawet najstarsi górale nie wiedzą. A Artur? We Włoszech gdzie broni, jest uważany za jednego z najlepszych bramkarzy na świecie (przed nim jest tylko Buffon). I co najważniejsze Boruc ma coś, czego wytrenować się nie da. Jego refleks to dar wrodzony z którym już się urodził i to także budzi wielki respekt wśród większości napastników. Także Panie Franku, może warto przestać się obrażać i powołać Boruca do reprezentacji? Pozostawiam te przemyślenia Wam wszystkim oraz trenerowi Smudzie. Jedno jest natomiast pewne. Z "Królnem Arturem" sukces jest gwarantowany, także miejmy nadzieję, że zostanie on powołany do kadry, póki jeszcze jest na to czas.
Nie powie wprost: "Stary, jesteś słaby i nie bronisz u mnie", tylko zaczyna kręcić, motać, aż w końcu nikt nie wie o co dokładniej chodzi. Ostatnio nawet padły bardzo mocne słowa: "Boruc może nawet paść na kolana, ale w "mojej" kadrze nie zagra". Jak dla mnie są to słowa, które nie przystoją osobie reprezentującej cały nasz Nadszedł ten moment, kiedy postanowiłem założyć i prowadzić swojego własnego bloga. W mojej głowie powstaje wiele myśli, które jak dotąd pozostawiałem tylko dla siebie. Czasami są one mądre i nadające się do dalszych przemyśleń, a czasami dość głupie i skazane na zapomnienie. Większość z nich jest mimo wszystko godna podzielenia się z innymi. Dlatego też na moim blogu będą pojawiały się informacje dotyczące piłki nożnej powstające w mojej głowie. Na początek kilka informacji o mnie. Jestem studentem dziennikarstwa sportowego. Interesuję się sportem, a w szczególności piłką nożną. Moje życiowe motto to: "Uśmiech, uśmiech i jeszcze raz uśmiech". Jestem osobą pogodną, lubiącą dzielić się z innymi własnymi poglądami na dany temat. To tyle na wstępie. Piłka nożna = temat rzeka. Wiele osób już o tym pisało, dlatego ja zajmę się przemyśleniami dotyczącymi wydarzeń w tym właśnie sporcie. Wczoraj, w Lidze Europejskiej mieliśmy przyjemność oglądać dwa Polskie zespoły. Obie drużyny zakończyły swoją przygodę na pierwszej rundzie fazy pucharowej. Zarówno o Legii jak i o Wiśle nie można powiedzieć, że odpadły z klasą. Krakowianie mimo, iż piłkarsko zaprezentowali się dobrze, to po meczu wdarli się w niepotrzebną bójkę. Ta sytuacja rzuca negatywny cień na wszystkie polskie drużyny na arenie międzynarodowej. Z drugiej strony jaki przykład kibicom dają sami piłkarze. Ja osobiście jako kibic pomyślałem sobie: "Skoro oni mogą się bić to dlaczego ja nie mogę?" Mam nadzieję, że będzie to ostatni taki incydent polskiej drużyny w meczu Ligi Europejskiej czy też Ligi Mistrzów. Legia Warszawa natomiast, po remisie na własnym stadionie w rewanżu, nie potrafiła zdobyć ani jednej bramki. Co więcej. Pod koniec spotkania to piłkarze z Belgii strzelili bramkę i cieszyli się z awansu. Dodać należy, że jest to już któryś gol z rzędu stracony w taki sam, dziecinny sposób. Czy warszawianie nie wyciągają żadnych wniosków ze straconych bramek? To pytanie pozostawiam Wam wszystkim do oceny. Podsumowując: był to "czarny czwartek" dla polskich drużyn w Lidze Europejskiej. Pozostaje nam już tylko pasjonowanie się walką w o mistrza w "silnej" polskiej lidze. Ja osobiście żałuję, że zarówno Legia jak i Wisła odpadły na tym etapie, ale "mówi się trudno i żyję się dalej". Może w następnym sezonie polski zespół zdobędzie trofeum Ligi Mistrzów? Sam w to do końca nie wierzę, ale żyję marzeniami, bo to nie jest zabronione.